Açık İnsanlar Şiiri - Esma Arcan

Böyle mi konuşmuştuk seninle ilk
Böyle susmayacaktık...
Konuşacaktık, paylaşacaktık, balığa çıkacaktık...
Belki de kimi zaman ağlayacaktık.
Neden acaba?
İnsan ruhuna iyi gelen insanlar hep giderler.
Susmak, çok yorucu bir lisan.

Derinlerinde hüzün kokan gözlerine, anlam yüklemekten yoruldum
Zaman zaman dilini çözsemde, bu defa şivene yeniliyorum.
Şiven karışık.
Oysa benimde, geçmiş gibi rol yapmama yüreğim alışık...
Neden peki,hayal kuran insanlar hep yeniliyor
Hayal kıran insanlara?
Kaideler mi böyle, mazeretler mi, yoksa başka nedenler mi?

Açık İnsanlar...