Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
'Zamane aşklarından' birini anlatıyor sanırım şiir... Adı var, kendi yok 'aşkın..'
Bence 'açık büfe' olmamalı kalp... 'Haracını yiyen', yiyebilen yesin, yüreği yetiyorsa...
Şiir dilini iyi kullanan genç şairimizi kutluyorum..
Herkes kendine göre bir akılla yargılayıp kendine göre bir matematikle çarpıp bölse de ve kendine göre toplayıp sevinçleri, yine kendine göre çıkarsa da hüzünleri sevinçlerden, insan, yaşadığı yere benziyor nihayetinde.. biraz sevinçli, biraz kederli, biraz mutlu, biraz buruk, biraz heyecanlı ve biraz yorgun… Ama daima başı dimdik ve onurlu..Her ne olursa olsun İstanbul'da yaşam başka aşk başka sevda başka nefes almak başkadır şehirler şehri İstanbul'dur o..Buruk ama güzel bir serüvendi özellike final.. kutluyorum sayın şair İstanbul şiirleri içinde İstanbul geçen her şiir benimdir hep söylerim teşekkürler şiir için saygıyla...
Zevkle okudum yüreğinize sağlık Volkan Bey saygılarımla..
Yüreğin zenginliğinin bir açık büfe olarak görüp sunduğu bu şehr-i İstanbul için:
-'Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin,
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!'
Tevfik Fikret'in bu imalı çağrısı ne yazık hala geçerli kimi doymazlara...
Kaleminize sağlık sayın Volkan Aksal... Kutluyorum...
Etkileyici bir çalışma yüreğinize sağlık
tebrikler Volkan bey.
Bu şiir ile ilgili 25 tane yorum bulunmakta