Açık Aramız... Şiiri - Ozan Nuri Ceyhan

Ne acılar çektim kesin bilemez
Dünya malı olsa biraz veremez
Onun tuzu kuru bakıp göremez
...Senelerce ayrı düştü sıramız.

Ne ekmeği buldum ne katığını
Yama yaptım kapadım yırtığını
Giyindim kuşandım el artığını
...Bildim bileli hep açık aramız.

Bırakmıyor gölge gibi peşimde
Nikahlıyız gece bile düşümde
Kör talihin kaşığı var aşımda
...Bir gün bile sarılmıyor yaramız.

Allah için yüzümüzü güldürmez
Dost-düşman mı niyetini bildirmez
Duvardan duvara çalar öldürmez
...Bu dünyada ak olmuyor karamız.

Barışalım dersem kıvırır burun
Neler çektiğimi bir bana sorun
Aklınız var ise çok uzak durun
...Çilesinden başka yoktur kârımız.

Değiş desem başı göğe erecek
Bir şeyler istesem sanki verecek
Gizli kaçsam kesin izim sürecek
...Rüşvet de almıyor geçmez paramız.

Yapma zalim felek sen niye azdın
Ne tarafa dönsem önümü kazdın
Bircan'ı çok sevdim buna da kızdın
...Zaten bal vermiyor gönül arımız.

Ceyhan'ın gözü yok fani dünyanda
Gam kederi toplamışsın bu yanda
Ecelim diyerek gelsen bir anda
...Tek kuru can kaldı bütün varımız.

Adana/1972