Ben sevenler mahallesi
sevdâlılar caddesinin
âşıklar sokağındaki
kimsesizler çıkmazında
kaçıncı kez terk edilmiş
avutulmuş hayallerle
yalanlarla kaçıncı kez
aldatılmış, perperişan
çatısı çökmüş; kapısı,
penceresi, kırık camlı
yıkık, harap, metruk, eski
bir konakta anılarla
boğuşarak, acılarla
yaşamaya gayret eden
bir zavallı, derdi derin
yaraları iyileşmez
müzmin hasta sergerdeyim.
O kadar muhtâcım ki ah!
dertleşmeye ve sohbete
yok rüzgardan başka gelip
ziyâret eden, yoklayan
verdim açık adresimi
ne olursun ara sıra
yokla beni, ziyarete
gel ki, sana anlatayım
sırlarımı, sırdaşım ol
hiç kimseye söyleme hiç
dinle hayat ve aşklarım
beni nasıl etmişler linç!
Hikayem oldukça hazin
İnan o kadar da ilginç!
Esirgemek muhtaçtan
uygun mu,söyle,sevinç?
05.04.03
Abdulkadir KaramanKayıt Tarihi : 5.1.2004 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevdâlılar caddesinin
âşıklar sokağındaki
kimsesizler çıkmazında
Adres dogruysa sevgili şair bir acı kahveni içmeye geliyorum ona göre...
Şaka bir yana güzel ve akıcı bir şiir tebrikler
TÜM YORUMLAR (2)