Açığma Kün Gibisin Şiiri - Nebi Ünler

Atsız’ın Ruh Adam’ı dedirti misal tamam,
Açığma Kün gibisin, bende Burkay emsali...
İmamlarla aram yok, burda bir kam bulamam
Berraklaştı hislerim, Sensin sevdam timsali!
...
Tanrı’nın imtihanı, mum yanar, hemde yakar,
İnandım iman ettim, pervane çok mutludur...
Sevemeyen gönülsüz, hayat boşuna akar
Her şeye rağmen sevmek, vuslatsız da kutludur.
...
Gerçek bir iç sızısı, gönül divane neden,
Sevdiğim gökte yıldız, mesel mesel içinde...
Şair gıdası mecaz, beden, bedene beden
Rüzgâr ve bülbül sesi, masal masal içimde
...
Kalem kâğıt var ama, göz yaşımın yok tası
Buğulu gözlerime, hayalin dokunuyor...
Gözüm gibi sevdiğim, gecenin son noktası,
Ve camiler de sabah ezanı okunuyor...
...
İki sigara yaktım, o kâğıt, ben kalemim,
Gitme muhtacım avaz, saçını ördüğüme...
Fısıltıma desin saz, yürekte tek âlemim
Yılgın Yağmur diyorum, aynam da gördüğüme
...
Duyarsın feryadımı, hep duymazdan gelirsin
Sevdim diyene kadar, Açığma Kün gibisin...
..
Açığma Kün: Asla bende Seviyorum demeyen Sevilen güzel kişi...
Burkay: Ölümüne seven, her şeyini feda eden fakat Seviyorum dedirtemeyen kişi.
Emsal: Benzerler, eş biçimde yada değerde olanlar... Örnek oluşturan, örnek.
Timsal: Sembol, Simge
Mesel: Atasözü, ders, ibret alınacak söz.
Masal: Düş, hayal ürünü bir tür hikâye, öykü.
..
Aşiyansız, 15.06.20 -05.33 Y.Y.
...............