Acıdık Şiiri - Bekir Dalkıç

Acıdık aç!
Kulaklarımın içinde çınlıyor.
Et düşlerdik kuru ekmek çiğnerken,
Su içerken süt niyetine.
Bu şehrin adı yok bende adı.
Kaldırımların beli ağrıyordur, taşırken onca caddeyi sırtında.
Annem uğulduyor kulaklarımda halen.
Buz gibi geziniyor elleri yüzümde.
Tüter durur gül yüzü gözümde.

Hep içime atardım içime.
Dünya kadar simit satardım çarşıda,
Köyüm kadar kopartamadım ucundan.
Acıdık aç!
Çağlıyorlardı meydanlarda, hiç ıslatmadan.
Elleri izlerdik kardeşimle, hevesimiz dizginlerde.
Güvercin beslerdim çocuk aklımın damlarında, çalıp kaçtılar güvercinlerimi benim.
Kopartıp kafalarını gövdemden, koydular birer birer heybeye.
Şöyle bir kerecik olsun, bembeyaz gülemedim öyle.

Yamalıydı düşlerim benim,
Dikişliydi dudağım dudağıma.
Hiç şikayet etmedim hiç.
Sınıfta en arkaya oturturdu öğretmenim.
Suçsuz yere çok tokat yedi, yine de  terketmedi yerini bu piç.

Acıdık aç!
Kulaklarımın içinde çınlıyor.
Yanıyordu evimizin çatısı.
Bekliyorduk ama neyi?
Yollarımız belim kadar dardı.
Geçirmedi itfaiyeyi.
Kardeşim el kadardı, el.
Sonra öyle bir yağdı ki yağmur,
Kalan umudumuzu da aldı götürdü sel.
Acıdık aç!

Ah babam ah, sövündü durdu!
Sövündü durdu!
Annem dizlerine vura vura dövündü durdu!
Dövündü durdu!
Benim iki gözümdü.
Sanki ölmek tek çözümdü, ölmek.
"Belki cennet bizim içindir" dedi annem.
Belki de haklıydı.

Acıdık aç!
Ruhumuzu çekip çekip üflerdi fabrikalar,
Etimizi kemiğimizden ayırırdı makinaları,
Sarardık hep yolların yokuşuna.
Çık babam çık, in babam in!
Fazladan mesai yapardı kurtarmak için kolumuzu, bacağımızı.
Çıkışta göğe savururdu geriye kalan külümüzü de.
Çırpınır dururdu garibim.
Dikensiz bırakmazdı gülümüzü.
Bırakmadı da hiç.
Acıdık aç!
Kulaklarımın içinde çınlıyor.

Allı morlu aldığım.
Kudurmuş köpekti saldığım.
İpliği iğneye geçirdim.
Hüzünlüydü her şarkı çaldığım.
Öfkemi çok sonra yatıştırdım ben.
Çok kırılırdım önce, sonra da tek tek yapıştırdım.
Kendim diktim kendi söküğümü.
Kendi sinirimi de kendim yatıştırdım hep.

Bir kömürle yazılmıştı bu şiirim,
Bir ömürde SİLİNDİ.

Bekir Dalkıç