Acıdan Yapılmış Adam Şiiri - Zafer Bozkurt

Gözüpek bir demircinin çekicinde
Keder ile birlikte dövülmüş
Ve zavallı bir annenin çıplak bedeninde
Hayat feda edilerek söndürülmüş
Acıdan yapılmış adamım

Ağlasam, canım yanıyor sanır ötesi olmayanlar
Gülsem, benim göremediğim mutluluğa dadanırlar
Ve merhamet beklediklerinde bende bulamazlar
Onlar bilmez, acıdan yapılmış adamım ben

Onlarca yılın birikintisidir duygularım
Ben aşka karışmış bir karanlığım
Geceyi yar, gözyaşını pusat sayarım
Kimse görmez, acıdan yapılmış adamım ben

Acıdan yapılmış adamım ben
Ve acı çektiğini sanan bir kadını seviyorum aslında
Saf kederden gözlerimdeki gerçekleri görmesini
Engelliyor günahlarının kalın perdeleri
Ama bilmez günahlarla yatıp kalktığımı
Onlar ailemdir çünkü, acıdan yapılmış adamım ben

Bu işlerin sonu bellidir
Giden bir gün geri gelir
Sen daha gitmedin, gözümün önündesin
Hatıralara tutsak bakışlarımda kilitlisin
Unut beni deme, zaten seni yaşıyorken
Geleceğim geçmişimdir, acıdan yapılmış adamım ben