Her acı kendini en büyük sanır
Kendine benzeyen acıyı tanır
Başka acıları biraz küçümser
Hatta bazen dudak büküp gülümser
Herkes ara sıra olur kötümser
Acıları paylaşanlar iyimser.
Acıdan acıya fark vardır elbet
Bazı acılar sürer ilelebet
Yine de dostu der, can, sabret
Acıyı ikiye böler dostça muhabbet.
Bazıları acılarla tükenir
Bazıları acısına hükmeder
Kimileri başkasını suçlarken
Kimileri ön yargılı davranmaz.
Suçlu aramakla, acı azalmaz
Sürekli siteme, çare bulunmaz
Empati yapmaktır, işin doğrusu
Ölçülü sözlerle, dostluk bozulmaz.
Erol Güngör
30.7.2009
Kayıt Tarihi : 6.8.2019 00:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
