Acı Yol Arkadaşım Şiiri - Ahmet Aydın 18

Bir yangınım
Kendi içimde
Savururlar külümü
Ben yandıkça
Bir ay doğar üstüme
Kızıl kehribar
Gidiyorum işte
Sırtımda acının
Yol haritası gömleğimle

Ey acı
Ah acı
Seni seçtim
Kendime yol arkadaşı
Bak ardına
Kimseler varmı
Kim tutarki seni
Kalbi kırık
Birinden başkası

Kabuk bağlamış söcüklerden
Sağalan aşklar sağdım
Ömre hükmeden
Keşke
Sende olsaydın
Tek kanatla
Arşınladığım bu gökyüzü
Suskun ve kırışık
Seninle tamlanırdım, unutamadığım

Dağlardan konuşurduk
Seninle
Yürürken patikalarını
Aşkı ve ölümü
Yamaçlarında keklik sürüsü
Puslu ve paslı gökyüzü
Paramparça yarıldığında
Yayılırdı
Toprak ve kekik kokusu
Aklımda kalan
Tenin yumuşak beyazlığı

Yıllarca aramışım
Kömürgöz
Çocuksu bakışlarında büyütüğüm
Şeffaf, sıcak sevgiyi
Saymazsak olmaz acıyı
İnmişim dağlarını
Yürümüşüm ovalarını
En deli rüzgar dilinde
Mağrur lotus renginde
Sana yürümüşüm
Sana gelmişim, eşiğine