Katoklaşmış acı bazen
Damıtarak zehrini,
Bir noktada birikir
Biraz,biraz,biraz daha
Dayanırsın
Mutluluk vermese de
Çekilir...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Muhteşem finalin hatrına şiiriyetten uzak katoklaşma ve dingin kelimelerini hoş görüyorum. Sevgiler!
Farklılığı göze çarparken akıcılığı ve sürükleyiciliği takdire değer. Her ne kadar direk anlamlar içerse de.
Adımladıkça alıştığın
ayağından çıkarınca
acısıyla tanıştığın.......harika bir son..!
herkes pabuça takmış boşverelim o bir simge değilmi bu şiirde.harika sonu bir daha okuyup alıştığımızı sandığımız acılarımızı çekilenleri ve atmaya kaltığımızdaki ağır hasarlara baklaım bizde oluşannnnn..
Ayakkabı acısını çok iyi bilirim.Ne yerli ne italyan ne amerikan kalıbı uymaz.Ve her adımda acızısını duymak ve acının üzerine basmak deli eder adamı.
Belki de deliliğim bundan.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta