Sanmıştı ki doğduğunda hep mutluluk bu dünyada
Ellerinden uçurtmasının ipini kaçırdığında
Ve onu gökyüzüne emanet etiğinde yeni basmıştı 9 yasına
Askın acısını sevmenin acısını aslında ilk o gün tatmıştı anlamsızca
Laflardı bazen ucurtmasıyla severdi onu ama o da yoktu artık yanında
Saatler 15 yasını vurduğunda
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta