Acı ve Ayrılık Şiiri - Umut Bektaş

ACI VE AYRILIK

Ayrılmanın verdiği o acıyı ilk kez tatmıştı sıska vücudunda. Nasıl bir etkisi olduğunu bilseydi eğer ona göre hazırlardı kendini kim bilir belki binlerce kere bu vaziyette neler olacağını kurgulardı kafasında…binlerce kurgulanmış ayrılık yaşardı…ayrılık nasıl iyi bir biçimde karşılana bilirse ancak o kadar iyi karşılayabilirdi…hasret oldu,ayrılık oldu…sonunda ne olacağını bilmediğin ve hep mutluluğun ümitlerin olduğu bir rüyadan başını kaldırıp bakıyorsun sonunda ve mutluluğun içindeki mutsuzlukları,kavgaları,tartışmaları görüp bunu mu hayal etmiştim diyorsun…ve sonunda kararlar alıyorsun ilişkilerine dair…tüm yükü taşımaya gücün olmadığı için daha da içine kapanıyorsun…bir çıkış yolu bulmak amacıyla yanlış ilişkilere adım atıyorsun her adımında geri dönmek için daha çok adım atman gerekeceğini düşünmeden…tek istediğin kurtulmak oluyor bu düşüncelerden ve ruh halinden…bazen bir ilişkinin içinde kendini mutlu hissediyorsun ama sonrasında bunun kendini zorlaman sonucunda olduğunu anlıyorsun ve başlıyorsun geri dönmeye…ve işte o an görüyorsun ne kadar uzaklaştığını kendi benliğinden…geçici hevesler, çevresel baskılar nedeniyle nasılda uzaklaştığını kendinden…bazen dönüş kısmı olmuyor ve aynaya baktığında hiç olmak istemediğin bir insanın yüzüne büründüğünü görüyorsun…aynaya bakmaktan nefret etmeye başlıyorsun…eski aşkları özlüyorsun ve eski seni tabi ki…eski aşklar…yaşanmış,harcanmış,kimi zaman özlenmiş, kimi zaman yaşanıldığına nefret edilmiş eski aşklar…bizi biz olmaktan çıkarıp başka onlarca-yüzlerce vücuda dönüştüren eski aşklar…kimi zaman aklımıza gelip bizi efkarlandıran eski aşklar…hala nasıl tepki vereceğini bulamadığı için olduğu masada öylece oturuyordu…yüzünde hiçbir ifade yoktu-üzüntü,nefret,sevgi vb- birileri aynı anda farklı düşünceler içindeydi…acaba neden bu kadar geç kaldı? gerçi her zaman yaptığı bir şey yine hazırlanamamıştır? Offf ya burada da fiyatlar neden diğer kafelerden pahalı? Şu karşıdaki çocuk ne kadarda güzel bakıyor. Aaa bu tarafa bakıyor acaba bana mı bakıyor yoksa şaşımı? Şu mesai bitse de sinemaya gitsem. Dışarısı soğuk mu acaba evden çıkarken üstüme kalın bir şeyde almadım…daha binlerce düşünce denizi içinde o hiçbir şey düşünmüyordu ve bu denizde batmayı tercih ediyordu. Hayat sadece sevmekten ibaret değildi tabi ama sevdiğinde bir insan başka bir insanı ve karşılık bulduğunda yer yüzünde her şey daha da katlanılabilir bir hal alıyordu…herkes en az bir kez yaşamıştır sevgilisine seslendiği gibi başka birine seslenme durumunu. Diliniz bile onu ezberlemiştir…annenize aşkım,sevgilim demişsinizdir yada bir arkadaşınıza…peki o varken değerini bildiğinizi ve toleranslı olduğunuzu mu düşünüyorsunuz? Her zaman sevginizde önceki sevginiz o kadar anlayışla karşılanmamıştır…düşünün bir kere insan her daim gelişir eski zaman dilimlerinde anlaşamadığınız yüreklerden birisi beklide sizin için en uygundur. Onun size uymadığını düşündüğünüzde kim bilir beklide gelişmesi gereken sizsinizdir…hayatta hiçbir şeyin mükemmel olmadığını ve olmayacağını bilip eksiklikleri ile hayatı yaşamayı kabullenmeliyiz. Önemli olan birlikte gelişim göstermek ve ne olursa olsun birlikteliğinize sahip çıkmaktır…