Acı Ve Aşk Şiiri - Meryem Aydinova

Hadi yine yazıyorum içtenlik'le kalbimin içinde derin ama derin bir sızıyla içim yana yana yazıyorum işte,

Kalbimde tarifsiz bir sızı
Ağlıyorum işte
Yalnızlık başa sarmış
Ve yine ağlıyorum

Neden?

Anlamaz ki bir insan
O derin boşluğu
Neden?
Tutmaz ki şu küçücük ellerimden

Sözüm ona seviyordu
Ee ne oldu o sevdaya
Söndümu ? San ki mumdu
Yoksa bittimi? San ki süttü
Sevmek ağır geldi belkide
Sığmadı yada sığdırmak istemedi.

Yada diyorum ki oynamasaydı
Şu ufacık yüreğimle
Umut vermeseydi diyorum
Ama nafile
O ne anlar ki bundan diyorum
Yalan bir dünyaya kaptırmış kendini

Ve beni anlayan gören dinleyen kimsem yokken kaldım yine karanlık bir odada Tek başıma. Çaresiz ama bir o kadar dimdik..

Duvarlarla konuşar oldum.
San ki cevap bekler gibi bakıyorum ara sıra melül melül.....

Bazende göğsümde bir güzel bir sevgiyle
Anıyorum işte geçen o güzel günü.
Belkide hiç bitmemiş gibi
Hala yaşıyormuşum sanki
Bekliyorum işte hiç gitmemiş gibi

Umut ediyorum
Ufacık bir çocuk gibi...
Bazen diyorum ki eskisi gibi olsa bütün mutluluklar çocukluğumuz gibi..

Ve inanıyorum
Masum bir bebek gibi
Bekliyorum...
Umut eden her insan gibi.