Acı tütünüm!
Bu gece yine sensizliği sardım buruş buruş olmuş sigara kâğıdına.
Kokun önce parmaklarımı sonra bütün odayı sardı.
Kangren olan kalbim yorgundu
Yalnızlığım bütün organlarımı köreltmişti.
Ve son bir nefes daha çektim
İçimi acıtan acı tütünümden.
Dedikleri kadar varmış.
Meğer bu melet adamı öldürmezmiş.
En hassas yerinden vurur,
Biçare derman aratırmış.
Peki ya sensizlik?
02.11.2012
02.12
Kayıt Tarihi : 11.1.2013 13:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!