Yaşamayı unutup dertlerime ağlarken,
İsyanım gönlümeydi kadere değil asla.
Aşk tacımı çıkarıp karaları bağlarken,
Mutluluğu reddedip yaşadım bitmez yasla.
Dönmeyecek birine ömrümü edip feda,
Umutsuzca bekleyip hüzünlerle yaşarım.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var