Acı Sensizlik Değil Sensin.

Güneşten korkmuyorum,
Senden korktuğum kadar.
Bilirsin Güneş sadece gündüzleri yakar.
Oysa sen bir alev gibi hep böğrümde,
Bir yerlerde yanıyor ve yakıyorsun içimi.
Sevginin ve acının tarif yok.
Kim bilmiş binlerce yıldır çekilenleri.
Üç beş hikayedir hepsi hepsi,
Leyla, Aslı,Züleyha,
Birde unutulmuş Firdevsi.
Onlar kavuşmadan öldüler.
Oysa ellerindeydi mutluluğun reçetesi.
Işığa koşan pervane gibiyim,
Yanacağımı bile bile bu çektiğim.
İstersem geçerdim o yana,
Geçerdim isteseydim.
Elimdeydi yanmamak,
Elimdeydi hep senle olmak.
Ben uydum,
Kerem’e,Mecnun’a,Yusuf’a.
Sen uydun,
Leyla’ya Aslı’ya Züleyha’ya.
Yanalım artık acıya,
Yalnızlığa.
Elele olmak elimizdeyken,
Koşalım ayrı ayrı
sonsuzluğa…