Acı Ölüm Köyüm Olayı Şiiri - Cevat Sevil

- 642 -
ACI ÖLÜM KÖYÜM OLAYI

Bir araba geliyor dört yanı kara
Kalbimde açıldı derin bir yara
Yüküm yükledim İstanbul, Ankara
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

Zalim araba fren tutmadı
Mehmet uyanıktı vallah yatmadı
Felek Mehmet’i vurdu Mehmet çarpmadı
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

Felek vurdu kırdı benim kolumu
Gurbet elde şaşırdım doğru yolumu
Kırıldı takat kalmadı halim
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

Kardeşi der ki Mehmet gelmedi
Kimden sordu hiç bir haber almadı
Geri döndü Mehmet’i görmedi
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

Araba aldı doya doya binmedi
Çoktan beri ondan haber almadım
Gelin yolunu bekledi Mehmet gelmedi
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

Güneş doğmadan bir haber geldi
Gelin ağladı anası öldü
Babasının feryadı arşa dayandı
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

Mehmet’tin vücudu kana boyandı
Gelinin feryadı arşa dayandı
Dost ahbaplar hep derdinden yandı
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

Gelin diyor bu ne acı ölümdür
Anası diyor bizim için zülümdür
Babası diyor bu ne perişan halimdir
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

Kardeşi der ki bize ne oldu
Bu acı ölüm bağrımızı deldi
Felek beşimizden üçünü aldı
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

İkisi öldü biri yatakta perişan
Mehmet’in güzelliğinde bulunmaz bir insan
Gelini kan ağlar anası perişan
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

Gelin oldum doya doya gülmedim
Mehmet öldü ben halini sormadım
Mah cemali ak yüzünü görmedim
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor

Gelinlik elbisem evde yas çeker
Genç yaşımda felek belimi büker
Anası feryat eder gelin kanlı yaş döker
Ölümün acısı bu gönlümü büker
Uyan Mehmet uyan, gelin geliyor