Acı Ninni Şiiri - Murat Kalaç

Yanlış şıkları işaretliyorum hep.
Zil çalıyor ve okul bitiyor.Adım hep yalnızlıkla anılıyor tüm zamanlarda.Açtığım tüm kapılarda suretim karşılıyor beni...Sonları kötü bitiyor hep gittiğim filmlerin.
Hepsi bu kadar işte; yani bir avuç mutsuzluk elimde avucumda kalan.
Hiç bir zaman unutmuyorum gidenleri.
Hatıralarsa silinmeyecek birer kalıntı belleğimde.
Işıklarını bir bir söndürüyorum gezdiğim sokakların...
Mutsuzluğuma şahit olmasın diye hiç kimse; gülümseyen bir maske takıyorum her gün...
Rastladığım tüm aşıklaraysa sonu iyi biten öyküler anlatıyorum.
Rastladığım herkesi aldatıyorum kısacası.
Rüyalarım? Ya rüyalarım?
Rüyaya dalmadan önce acı bir ninni çalınıyor kulaklarıma.Sonra ölümümü anlatan bir ağıta dönüşüyor ninni.Sorgusu yapılmış ve infazını bekleyen bir yalnızlık mahkumuyum anlayacağın.
Siyah yine aynı siyah.Yalnızlık yine aynı yalnızlık.