Acı mı Dedin Şiiri - Rıza Yıldız

Acı mı dedin
Hangisinden söz edeyim ki ey can
En acısı
Yokluğundan olan yalnızlığım?
Oysa senden önce de yalnızdı bu yürek
Sevgisiz de olsa dingindi tek başına
Bir güldü, hüzün yalnızlığında
Ya şimdiki yüreğim
Şimdiki senden yeşerip solan bir yalnızlık
Yazı yabanda üşür kavaklar
Acının çığlığı kurt ulumaları kadar

Dumura uğramış bir donuklukta
Kar aydınlığı bir umut benimki
Sen sarmaşıklar gibi sarıp sarmalarsan
Canlanacak yalnızlık kurusu ruhum
Sonra bedenim uyanacak kar uykusundan
Sabaha kadar

Yalnızlık öpücüğü
Dudağımda garip bir acı bırakır oldu /ey can
Bilgin olsun
Yüreğimdeki ırmak ise yetmiyor beni sana kavuşturmaya
Çağlayanı seni boğar baharım taşkın
Seninle birleşene kadar

Acı mı dedin ey can?
Hangisini diyeyim ki
Yalnızlığı mı?
Hasreti mi?
Yoksa yokluğunun hüznü mü?
Heybemdeki yenisi öncesini eskitti
Bıraktıkları yara kalıntıları
Dokunuversen dirilecek yerinden
“Ne sen sor ne ben söyleyeyim”
Öyle kalsın mahşere kadar

Bu acılığımda
Dur sana bir şey söyleyeyim
Halk bilgesi bir pir-i kâmil yüreğinden
Acı da olsa yine de kelimelerin sevgiden
Cümlelerin Aşktan olmalı
Ellerin barışa kenetlendiğinde
Ve kendi yüreğinde bütünlendiğinde ruhun
Sen sensin, senin yüreğinde taşınan ben
“Acıyı bal eylemektir” hayat yolunda ey can
Eriyen hüznüm yüreğinden öper
Hak emanetini alasıya kadar

09.01.2013-AYDIN