Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bir mağaraya girersiniz, önden giden bir el feneri...Yeni renkler, saklı güzellikler, kimi zaman da korkular bulursunuz, sessiz sessiz kanayan acılar..Şiir kimi zaman başka insanlara, topluma, çoğu zaman da kendi içimize yolculuktur. Bu şiir, bunanlamda güzel bir yolculuğun seyir defteri...
hocam bin teşekkür size şiirimi konu aldığınız için....
inanın gurur duydum...
çağımız insanının en büyük derdinin yalnızlık olduğu konusunda size de,kendime de katılıyorum....
teknoloji gelişti...ve bizler yalnızlaştık....
teşekkürler sevgili öğretmenim......
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta