Ne ki... Canım yanıyor, sadece dışımdan sessizim...
Bir bakıyorsun ki kalbim sızlıyor derinlerden.
Ne aşkı, ne yaşlı demeden, tükeniyor hayat,
Aklımda bir şeyler kalmış o anlamsız işkencelerden.
Üzülüyorum, üzgünüm, ağlayasım var, yok olmaz...
Neden, neden, neden, neden, ne... Bilmiyorum...
Kanıyorum içimden hiç dışımdan akmadığı kadar.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
'Sessizliğin sessizliğini duymaya çalışıp' kısmında; Trajik bir umuttan bahsetmek istedim. Yorumunuz için sağolun.
“Sessizliğin içinden geçerken sesleri değil, seslerin hissettirdiklerini duyarsın. Hissetmenin kanıta ihtiyacı yoktur, sözler hükmünü kaybeder acı da,bilirsin…”
'Sessizliğin sessizliğini duymaya çalışıp' kısmında; Trajik bir umuttan bahsetmek istedim. Yorumunuz için sağolun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta