Ne ki... Canım yanıyor, sadece dışımdan sessizim...
Bir bakıyorsun ki kalbim sızlıyor derinlerden.
Ne aşkı, ne yaşlı demeden, tükeniyor hayat,
Aklımda bir şeyler kalmış o anlamsız işkencelerden.
Üzülüyorum, üzgünüm, ağlayasım var, yok olmaz...
Neden, neden, neden, neden, ne... Bilmiyorum...
Kanıyorum içimden hiç dışımdan akmadığı kadar.
Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
Devamını Oku
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
'Sessizliğin sessizliğini duymaya çalışıp' kısmında; Trajik bir umuttan bahsetmek istedim. Yorumunuz için sağolun.
“Sessizliğin içinden geçerken sesleri değil, seslerin hissettirdiklerini duyarsın. Hissetmenin kanıta ihtiyacı yoktur, sözler hükmünü kaybeder acı da,bilirsin…”
'Sessizliğin sessizliğini duymaya çalışıp' kısmında; Trajik bir umuttan bahsetmek istedim. Yorumunuz için sağolun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta