Babası var idi Yakup Efendi:
Korkuyordu O’ndan Feleğin fendi,
En sonunda bir Muhannet Ali’nin
Korkakça kurşunu Canını yendi.
Cemil yetim kaldı ve hiç kimsesiz
Kaderine karşı mahcup ve sessiz,..
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Allah rahmet eylesin iyi insanlara; Sülümanım!
Kıymetli hocam; CEMİL'i çok güzel anlatmışsınız. Gönlünüze sağlık. Kutlarım. Fevzipaşa'nın aynı tozlarını yedik. Selamlar...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta