Acı Kahve... Şiiri - İzabell Tchavdarova

Kendi ellerimle yaptım kahveyi bu gece.
Biraz acı ama olsun,
Zaten istediğimde acılarıma ortak olsun.
Beni bu akşam yalnızlıktan korusun.

Eee anlat bakalım acı kahve.
Benim gibi dertlimisin sende.
Neler düşünürsün fincanın içinde.
Kim bilir senin gönlünde kimde.

Anladım sende üzülmüşsün be acı kahve.
Rengin kararmış sinirinden.
Buram buram çıkar dumanın öfkenden.
Ateş gibi olmuş fincan sevginden.

Niye kızarsın be acı kahve.
Dilimi yaktım da seni içerken,
O yüzden söylendim üzülme sen…

Nasılmış sevmek be acı kahve,
Nasılmış sevmek delice.
Sakın küsme aşığım diye…
Sakın zehir olma buruk gönlüme.
Elimde değil sevmişim birkere,
Elimde değil vurulmuşum be acı kahve.

Beni dinlediğin için sağol,
Derdime ortak olduğun için bu gece.
Sana söz veriyorum,
Eğer tekrar seversem delice…
Gülersem yine sevgiyle…
Söylemeden hiç kimseye
Fincan sözü veriyorum ki,
İlk sana anlatacağım her şeyi.
İlk sana acı kahve.