Acı Kahve Şiiri - Elif Nihal Altan

İşte böyle bir gündü!
Ne dündü ne bugün…
Gözlerime değdiğin gün,
Hem öldüğüm, hem doğduğum gündü…
Ayna ayna sorarım sana!
Doğduğu gün ölen çoktur ama
Öldüğü gün doğan var mı benden başka?
Şimdi bir kadeh şarap sunuyorsun,
Sanırım yine beni sınıyorsun!
Kaç kez doğarım yeniden sanıyorsun?
Anka değilim sevgili, yanılıyorsun…
Hem sen değil miydin savuran küllerimi!
Ne de çabuk unutuyorsun?
Maksadın sarhoş etmekse beni
Ayılmak hayal artık görmüyor musun?
Aşk diyorlarmış adına, adı batsın!
Bana sorsalar ölüm derim, üstü kalsın!
Dudak izlerini öpüyorum kadehten
Kaç sefil gördün böyle memnun halinden!
Geçme yanımdan sevgili, rüzgârın tenime değiyor
Sanıyorum ki uzaktan, bir düğün konvoyu yaklaşıyor!
Dibe vurmuş enkaz gibiyim kalbinde
Kabil mi tekrar çıkmak su yüzüne?
İki şekerli çay gibiydik seninle,
Şimdi yürek burkan bir acı kahve…
Mahşer yeri sanki yüreğim,
Acı bir siren sesi, kalkan cenaze benim…
İşte böyle bir gündü!
Ne dündü ne bugün
Yüreğimden gittiğin gün
Son kez öldüğüm gündü!

ELİF NİHAL ALTAN