Acılar içimde köz oldu benim
Söndürmek istedim söndürülmüyor
Yaralar içimde kanıyor hala
Durdurmak istedim durdurulmuyor
Kader kurşununu sıkmış bir kere
Çok kaçmak istedim hiç kaçırmıyor
Sızlayan gönlüme çok sitem ettim
Güldürmek istedim güldürülmüyor
Geceye gündüze çok yalvardım ben
Uyumak istedim hiç uyutmuyor
Yaşadığım anın anlamı yokki
Değerli bilirdim değeri yokmuş
Ağlayan gözlerim kurumaz oldu
Kurutmak istedim kurutulmuyor
Yaşadığım bu acı bu zulüm niye
Anlamak istedim anlayamadım
Huzurun mutluluğun peşinde koştum
Kavuşmak istedim kavuşulmuyor
Ayağım takıldı çukura düştüm
Çok çıkmak istedim tırmanılmıyor
Gözüme gönlüme perde çekildi
Yaşamak istedim yaşanılmıyor
Ecele gel artık canım al dedim
Can almak sırayla sabret sen diyor...
13/08/1996
zonguldak ereğli
Kayıt Tarihi : 22.2.2012 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gülbahçende açsın çiçekler üstad.
Kalemin daimi olsun.
TÜM YORUMLAR (2)