Acı ile yataktan uyanıyorum

gurbet elde ayrılığın boyunca
uzak ufuklarda gün agırınca
gözlerimde yaşlar buharlanınca
acı ile yatak da uyanıyorum...

kalbim için için, sana yanarken
günleri devirip aylar sayarken
içime istekler dertler dolarken
acı ile yatak da uyanıyorum...

yitirdiğim zaman elinden gitti,
gülmüyor hiç yüzüm acılar yetti
kanayan kalbimde yosunlar bitti
acı ile yatak da uyanıyorum...

yahya bozkuş
m/s silvia
karlshamm/isveç