Acı Hayat Şiiri - Doğukan Özdemir

Denizin mavisinin bol olduğu bir sahil kıyısı düşün
Sen ve ben birlikte vakit geçiriyoruz
Herkesten uzakta, yalnız ikimiz varız
Gelip geçenlere bile aldanmıyoruz
Kendimizden başka kimseyi görmüyor,
Birbirimizden başkasına inanmıyoruz...
Düşün,
Ne kadar da hoş olurdu yarım kalmasaydı
Biriken onca hayali gerçekleştirmek
Zor olan neydi, bizi ayrı koyan?
Mesafeler, sahte sözler, sahte bakışlar mı?
Yoksa inancımız mı yoktu birbirimize
Yoksa neden kurduk bunca hayali?
Neden bağlandık bu kadar?
Neden görmedi gözlerimiz başkasını?
Hayalleri yarım kalan,
Gözlerinden oluk oluk yaş akan,
Artık kimsenin varlığına inanmayan
Yalnızca biz miyiz?
Sahil kıyılarında geçecek günleri düşlemiyorum
Yarının umutla başlayacağına inanmıyorum
Başkalarına güzel görünenler,
Bana güzel gelmiyor artık
Yaşamdan mutluluk duyamıyorum
Ve hâlâ yaşamaya çalışıyorum
Zor olan da bu
Mutluluk duyamadığım bir hayatı yaşamak...
Ne acı bir hayat bu
Kimseye içimi dökemediğim,
Gözyaşımı yutkunduğum,
Acımasız bir hayat...