Acı Hayat Şiiri - Berk Aydın

Alışmak.
Sevmekten de beter.
Görmeyince unutur,
Gördükçe yanar yüreğin.

Ufak bir hatıra bi an tebessüm ettirir.
Ama hep sızlatır yüreğini.
Sımsıkıya bağlı iken,
İki yabancıya dönüştürür bu hayat bizleri.

Kaçan aşk,
Kovalanmak ister.
Koşar koşar,
Hep yorgun düşersin.
Hasret çekmelerden,
Artık kabuk bağlamış yaralar,
Merhem ister bazen.
Çoğu zaman da bulamaz.

Kaçarsın,
Saklanmak isterken,
Ele verir o kahrolası gözler.
İçine attığın dertler,
Dost arar.
Paylaşılmak ister.
Gönül,bir aşk değil
Sırdaş ister...

Ve o aşk ki
Kışın açan güneşe benzer.
Görüntüsü iyidir,hoştur ama
Isıtmaz ki!

Bir an gelir.
Yaprak döker bir yanın,bir yanın bahar bahçedir.
Güzü ve baharı aynı anda yaşarsın.
Yaşaması dert değil de,
Yine de her şey belli belirsizdir işte...
Hiçbiri tam olmaz.
Yarım kalırsın.

Karanlık gölgelerden kurtulmak için
Işık beklersin.
Bi ara yanar, sonra söner.
Hiç tatmin olamazsın
Eh güneş bile bir zaman sonra batmaz mıdır?
Gecenin karanlığından kurtulmayı bekleyen sokak çocukarı misali,
Bekledim ben.
Ne bir güneş doğdu.
Ne de bir aydınlık bulabildim...