Acı Hayat Şiiri - Yaşar Cerit

Bazen kırık bir tebessümle,
Buruk bir bakış,
Birkaç damla gözyaşı,
Bazen de Tanrıya yalvarış.
Kimi zaman kederli,
Kimi zamanda neşeli,
Yaşar gidersin hep böyle,
Hüzün sevinç iç içe.

Bazen çıldırmışçasına koşmak,
Kudurmuşçasına haykırmak,
Sonra sineye atmak sancısını…
Bazen de ölüm pahasına,
Hümanistçe yaşamak,
Çekmek o dürüstlüğün;
Dayanılmaz acısını.

Bazen kabuğuna çekilmek,
Hayattan bezip kopmak,
Yaşadığın şu dünyada,
İstersin ki bir pencere,
Bir ışık aramak,
Öyle umut edersin ki;
Aydınlığa çıkacak bir yol bulmak.

Bazen tıkarsın kulaklarını,
Takarsın o at gözlüğünü,
Görmek istemezsin ki,
Şu hayatın gerçeklerini…
Er geç kaderin cilvesi,
Yüzüne indiriverir sillesini,
Ağırlığını kaldıramazsın heyhat!
Duyarsız da olamazsın ki,
Öylesine de yaşanmaz ki hayat.

Bazen de;
Hayalinde bir dünya kurarsın,
Ne din ne dil ne de ırk ayrımı,
Ne terör belası ne kardeş kavgası,
Ne ezen ne de ezilen,
Böyle bir düzen dilersin…
Halkların kardeşliğinde,
Devlet yurttaş el ele,
Bağımsız bir ülke düşlersin.
Şu acı hayatta,
Her gün körpe yüreğine,
Bir darağacı kurulsa da,
Eşitçe yaşamayı özler;
Kardeşçe paylaşmayı istersin.

Bu şiir Radyo şiir sanatı tarafından
20.06.2017 tarihinde günün incisi seçilmiştir.