Bir ipin ucundan tutup çektim’de
Kederli hayatım, çorap gibi söküldü
Ne hüzünler yaşamışım, ben meğer
Katmer, katmer, çile önüme döküldü
Dünyanın acısını, kahrını çekmek zor
İnsana, destekle ayakta durabilmek kor
Bunca yaşananları, sen gelde hayra yor
Yaşamın cenderesinde belim büküldü
Gizem, sır kalmadı artık, her şey aşikâr
Hatırladıkça anılarımı, alır beni bir efkâr
Yaşamımı paylaşan, ailem pekde cefakâr
İpin sonunda, hayatımın sırlarıda çözüldü
Kayıt Tarihi : 20.3.2008 00:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuh Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/20/aci-hayat-17.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)