Gidemem Artık Şiiri - Midayet Kara

Dertlerle doluyum, çıkmaz içimde
Tek siyah kalmadı, beyaz saçımda
Dünyadan giderken, ahret göçünde
Köprüleri yaktım, gidemem artık

Kanasın bu kalbim, yarayla dolsun
Beni derde koyan, Allah’tan bulsun
Sarp kayalık gibi, çıkılmaz yolsun
Yollarım kapalı, gidemem artık

Yalan dünyada, az çile çekmedim
Yaralı kalple, yıllarca bekledim
Derdim bitmeden, üstüne ekledim
Yaralı yüreğim, gidemem artık

Zifiri gecede, bir hüzün çöktü
Zalim felek benim, belimi büktü
Başımda var olan, saçımı döktü
Yoldu saçlarımı, gidemem artık

Başımda bir dert var, ulu dağ gibi
Düştüm bir çukura, görünmez dibi
Bütün bu dertlerin, budur sebebi
Derdim azdı yine, gidemem artık

Zalim gurbet elde, bitmez özlemim
Onca çile çektim, dosttan gizlerim
Hepsi doğru, yalan değil sözlerim
Tutulmuyor sözler, gidemem artık

Yetmez mi bu kadar, çektiğim çile
Kurbanın olurdum, bir tatlı dile
Bülbül hasret ise, bağda ki güle
Viran olan bağa, gidemem artık

Dara düştüm, zalimlerin elinden
Kalpten vurdu, yaraladı derimden
Kim edebilir ki, beni yerimden
Harap oldu yerler, gidemem artık

Midayet yazarsın, dert çile sende
Daha çok çekersin, gittiğin yerde
Gözünün önüne, indiyse perde
Viran olmuş hane, gidemem artık
(1297) Ocak 2020