Acı Hatıralar Şiiri - Yılmaz Barıtlı

En büyük yara dil yaraları idi.
Maziye karıştı tüm anlatılanlar.
Gerçi alıştık buna acı gelmiyor.
Büyük darbe sen, tahammül edilmiyor.

Gönül yarası bu acısı dinmiyor
Ne zaman kanayacak belli olmuyor.
Hatıralarla yaşayan bu ölü gönül.
Seni bir an görmese yaşayamıyor.

Toz pembe uçuşurdun rüyalarımda.
En güzel sen idin hayallerimde.
Çaresiz bir yara var deli gönlümde.
En acısı ayrılık tüm gerçeklerle.

Bu yaranın dermanı huzurlu ölümdür.
Seninle ölmekte ayrı bir gururdur.
Bir köşede yığılıp ölüp gidersem.
Tek sebebi var, oda vefasız yardır.

28-05-1981