Acı Hatıralar Şiiri - Muhayyel Gizliay

Neresinden tutayım bu gece hatıraları?
Çekmediğim yanı kalmadı aşkın acısının.
Sensiz geçirilen her sonbaharın.
Ardı kışa değil, sensizliğe çıktı.

O çapkın delikanli, ukala çocuk yok mu?
Kapandı içine, kafasını kaldırmıyor sensizlikten.
O çok sevdiğin dudakları yok mu?
Kapalı sürekli, hasret kalmış tebessümüne.

Serseriydi hani, oradan oraya; durmazdı yerinde,
Durağanlaştı, kimine göre olgunlaştı, hep savaştı.
Ne büyük konuştuysa başına geldi, başta sen...
Hiç çatışmadın, tutkundum; ne dersem ordaydın.

Yıllar aldı götürdü bizi, abi olduk bir çok yerde.
İçimi açamadım ben abi dediklerime.
Herkes yanlış bildi, istediğimde buydu.
Sen varken bu denli ağırlık yoktu.

Vefa göstermek mi lazım gelir şimdi? Anılara.
Halen hislerime kanıt ararken, vakur tavrın.
Her sene üç yaş aldık, gel gör beni neyledin.
Penceremdeyim, gel; tam bıraktığın yerdeyim.