Kendi öz vatanımdan ayrı kaldım,
Ömrümü yedi gitti acı gurbet.
Hasretinden bende payımı aldım.
Ömrümü yedi gitti acı gurbet.
Ahh edipte taşlar bastım bağrıma,
Kimse yetişmedi benim çağrıma,
Acıyorum gayrı kendi halime,
Ömrümü yedi gitti acı gurbet.
Kara yazım. Sayfalar yazsam dolmaz.
Ömür boyu yazsam yine son bulmaz.
Dertlerime kimseler derman olmaz,
Ömrümü yedi gitti acı gurbet.
Yeşil çamlar burcu burcu kokuyor,
Hayalimde kara pınar akıyor,
Hasret ateşi bağrımı yakıyor,
Ömrümü yedi gitti acı gurbet.
Ayrılık ölümden dahada zormuş,
Bunu söyleyenler nasılda bilmiş,
Akmaz gözümün yaşı gayrı dinmiş.
Ömrümü yedi gitti acı gurbet.
11 mart 1982
İbrahim İbişoğluKayıt Tarihi : 5.11.2010 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
MAVİ SAYFA yolculuğumuzda
şiirlerinize ve yazılarınıza mp3, klip ya da resim ekleme seçenekleri ile
yola çıktık, sizden de yol arkadaşlığı bekliyoruz.
Davetlimizsiniz, sevgilerle
http://www.mavisayfa.biz/
TÜM YORUMLAR (4)