Bir zamanlar bir köyde mutlu bir hane vardı,
İki genç hayallerle bir yuva kurmuşlardı.
Allahın emri ile yastığa baş koydular,
Gelecekten umutlu gerçekten mutluydular.
Mevla bu kullarına iki çocuk vermişti,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Eline, diline, gönlüne sağlık
Dilerim atmasın analar çığlık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta