Kırdın onca taş heykeli, korktun put sanarak
Bilmedin nefs ilâhını, övdün nağrayı nutuk ile anarak
Sardın sarmaladın tevhidi şalvara, sakala, şekle sokarak
Şirk ettin rahmeti cehline, şiştin hevana kanarak
İhlası gönlü aşka getirir meşki, şifadır o Kuranı Azizül kelâm
Anlamadın sureyi Alak-ı, kâhya ettin tanrıya nefsini alim sanarak
Bu gariplik ademden buyana uzar gider hikmetten ötürü
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Ağzınıza, yüreğinize sağlık. Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta