Acı Gerçek Şiiri - Döndü Dülger

Birgün herşeyinle mazide yerini alacaksın.
Unutulacaksın yavaş yavaş.
Önce sesin silinecek kulaklardan,
Sonra bakışların netliğini kaybedecek hafızalarda.
El ayak çekilecek üzerinden,
Zamanla yokluğuna alışılacak.
Gelmez olacaksın canım dediklerinin akıllarına.
Unutulmak düşüncesi bile, derin iç çekişlere,
Boğazında düğümlenen yutkunmalara sebep olsa da,
Hayat bu ya devam edecek kaldığı yerden herkes hayatına.
Sonra hatıralarla anılacaksın bir zaman,
Git gide mesafelere yenik düşecek,
Arada bir hissedilecek yokluğun,
O da dünyanın dönüşüne mağlup olacak sessizce.
Sen şimdi yüzleşsen de bu acı gerçekle,
Unutulacaksın en nihayetinde.
Gün gelecek mezarına bile uğrayan olmayacak,
Yaşamamış gibi, bu dünyadan geçmemiş gibi,
Yokluğa terkedileseksin hemde hiç ummadığın bir süratle.
Onun için fırsat verme
Hüznü sana gümüş tepside sunan hiç kimseye,
Zamanı gelecek unutacaklar listesinde yazılacak adın,
Büyük harflerle......