Fırtınalı bir günde,sensizliğin
kıyısında yürüyorum.
Her adım atışımda bastığım
yer ayağımın altından kaçıyor.
Fırtınalar yalnızlığım hariç,
her şeyi alıp götürüyor sanki.
Güneşimi kara bulutlar saklıyor.
Zifiri karanlıklar yıldızlarıma
göz dikmiş.
Onları da alacaklar elimden.
Hiç kimseyi göremiyorum
etrafımda!
Loş sokak lambası ışıklarında
Gölgemi görüyorum, usulca
ve sessizce beni takip ediyor.
İşte o zaman acı gerçeği anlıyorum
eyvah ben yalnızım diyorum.
Cevdet Altay…….18.11.2012
Cevdet AltayKayıt Tarihi : 27.11.2015 00:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!