Karlı dağlar vardı yürek suretinde
Ne yolu vardı yolunun
Ne izi emaresi saçlarının
Yalnız bir koku;
Derin ıslak bir koku…
Hırçın dağların sarp kayalıkları
Ne dik senin akıl yamaçların
Ne ihtişamlı senin yürek dağların
Akıl ertesiydi kaçışlarım
Senden kaçışlarım…
Ardımdan önüme geçti
Ne adım atsam sana çıktı
Yok dedim var oldu
Senden kaçtığım senle doldu
Un ettim eledim dağları sıcak nefesimle
Alev alev sevda üfledim
Şimdi zirvedeyim,
Ellerin ellerimde ya;
Nedir bu acı telaş yüreğinde;
İçimde bir felaket beklentisi
Yar; nedir bu zamansız soğuk,
Kuşlar neden yollara düşüyor
Yar; Neden Dallar düşüyor
Rengi sarı; adı Eylül
Hırçın Eylül…Dallar düşüyor
Soldu mavinin ışıltısı
Bir bitkinlik alemde sorma
Deniz küskün,
Senin başında göçmen kuşlar
Anladım koca dağlar sana dar
Anladım gidecek yolların var
Çırpınıp durur yürek;
Hangi çiçeğe su versin solmasın diye
İçimde isyan içimde kırgınlık
Durun sarılar… Gelmeyin
Durun ağaçlar dökmeyin
Durun kuşlar gitmeyin
Gitmeyin…
Heyhat kim durdurabilmiş zamanı
Sen gidiyorsun yıka döke
Tarumar olmuş yürek
Sen gidiyorsun bile bile…
Anladım ben;
Eylülü sevmişim sen diye…
Rengi hüzün…Adı Eylül
Yürekten can gidiyor
Acı Eylül…Yar gidiyor
Kayıt Tarihi : 14.12.2009 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...
çiçekleri açmış dedim ama
sona yaklaştıkça sarardı çiçekler
döndü acı eylüle...Güzeldi
TÜM YORUMLAR (13)