Acı Düzen Şiiri - Emre Soydan

Herşey muhteşem olmak zorunda değil
Öyle olsaydı çocukken sesi hoş gelmezdi
Ambulansın uzaktan
Öyle olsaydı muhteşem denilen gökyüzünün
Arkasında hayat olurdu
Öyle olsaydı son bulmazdi taze canlar
Mutluluk bitivermezdi ansızın
Aşklar acı çektirmezdi
Sevinçten volkanlar tasardi yüreğinizden
Vuslata kalmazdı kavuşmak
Geçip giderdi bu acı düzen
Eğer muhteşem olsaydı herşey
Sorgulamak olmazdı
Sebep aranmazdi sonuçların içinde
Amaçlar bir ömür boyu sürerdi
Eğerle başlayan cümlelerin sonunda koşul aranmazdı
Üç nokta konmazdi cümlelerin sonuna
Ve keskeyle baslanmazdi hiç bir tümceye
Muhteşem olmak zorunda değildi hiç bir şey
Kainatın kanunu böyle
Güneşe sordular mı niye yakarsın diye
Ya ölüme başka bir yol yok mu
Herşey zaten diğer yarısını aramaz mı
Ölüme hayat
Acıya tatlı
Sevgiye nefret
Mutluluğa hüzün var dolu dolu
Aydınlıkları sevenler kadar karanlıkları seven yok mu
Sevinci arzulayanlar kadar
Hüzne ümitlenenler de var
Her şey mükemmel olmak zorunda değil
Mükemmel olan tek şey zaman
Saniye saniye
Dakika dakika
Akıp gider duraksamadan
Tek bir çizgi üzerinde
Kimseye sormadan
Kimseye karışmadan
Hesap etmeden hesap almadan
Yüzüp gider yörüngede
Ve her şeyi de içinde götürür
Bir mükemmellik çerçevesinde