Semaverdeki demlik gibiydim
Demlendikçe, hep baş üstünde
Allanıp, pullanınca gelin başında,
Mutlu anımda hep yükseklerde.
Hayat gerçeği, gerdekle aralandı
Zamanla, bendeki bu dem azaldı,
Gönülden değilde, dilden gelince,
Acı hayat deminden tatmak kaldı.
Kayıt Tarihi : 4.2.2014 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)