Sen bana çokça yabancısın
Belki gülüşmelerine teğet geçen anılarıma yalancısın.
Ama bil ki yüreğimde zunklanan naçizane bir sancısın.
Kimsenin bilmek kimsenin tanımak bile istemediği
Ve kimsenin hayaline dahi,
sığmadığı kavranlarımda yaşatırım seni.
Acı çekmek mutluluğum,
yaşama lanet okuyan özgürlüğüm...
Bir sevinç ki göz yaşlarla dolmuş.
Her ağlayışımda sana tutulur oldum..
Taşla toprak olduk senle
Farklı farklı sözlüklerde
Ve farklı herşeyle ifade ediliyor olduk...
Ama aynı mevsimde aynı yağmurlarla
Aynı anda ıslanıyor.
Aynı güneşle ısınıyoruz...
Gözlerine mışıl mışıl mülteci edinen,
edebiyet uykusundayım şimdi...
Senden habersiz
Seni kafiyesizce düşlerime çizerim...
Eriyorum...
Her geçen dakika biraz sen oluyorum
sende yok olup sende bitiyorum.
Aslında ben diye birşey kalmadı.
Yalnızca birazcık sende kaldım.
Sende sırlaşan divane halimle kendime kaldım.
İki yabancı iki farklı isimde kâbusları sunuyorum,
gece gece sana sığınmacı düşüncelerime....
Kayıt Tarihi : 11.5.2014 15:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)