sanmanın acısı ile gerçeğinin acısı aynı tat
yanlış acılar taşımış yıllarca
sanmanın acıları
ama artık çok dikkatli
işler kötüye gidebilir diye
daha başlamadan
unutturmaya şartlandırmış kendini
onu tanımak isteyen
hobilerine değil dertlerine bakmalı
acısını üstün tutmakta
tecrübenin kibri bu
ama sen
acın uyuşsun istemiyorsun
yok antidepresan
acıdan uyuşmak da istemezsen
amaçtır seni diri tutacak
lakin içinde kayıpsın
acının eşiği yok
olmak diye bir şey yok
çürümeye duran meyveler
dört mevsim
beş vakit
tövbe
hep bir çevrim
ve her birinin ayrı tadı acıların
oğlundan haber alamayınca
olasılıklar uyutmaz seni
onu görebilsen de göremesen de
gerçek bir tanedir
oğul yerin kanıyor
oğlun
bali çekiyor karakol bahçesinde
şişiyor poşet
çekiliyor sosyal devlet
gelmiş bulunduk
sıramızı savınca
gideceğiz elbet
ama son nefesi vermediysek
yok edilmedi demek yeniden başlamalar
Kayıt Tarihi : 27.5.2020 09:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!