Çöktü üstüme, kâbusu gecelerimin
Kala kaldım arkasında açılmayan penceremin
Korkularım perde çekti gözlerime
Başım ağrıdıkça ağır geliyor bedenime…
Ufkunda bir bekleyişin, çöktü ihtiyarlığı
Bir el, Kardelen gibi uzanacak ortasından karanlığın…
Çok uzun gecelerin perdesi yırtılırsa bir gün
Arkasında kendi resmindir gördüğün…
Koşa koşa bitirdim inişle yokuşu
Şimdi asıl gerçeğe doğru olan koşu…
Kayıt Tarihi : 23.4.2015 16:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!