Acı Çekenlere Şiiri - Bahri Çapgulaş

Nice canlar var acı içinde;
Niceleri dışa vurmaz çeker içinde;
Yüzler bazen hissettirir bizlere;
Bazıları bilinmez yürekten çekerde.

Saklarız,kimse bilmesin,
İsteriz, bizden başkası çekmesin,
Paylaşınca azalır mı bilmem;
Anlatılan, derdi anlar mı dersin?

Derde düşen derdine sarılır;
Hem dem olur, koyun koyuna uyur;
Sabahları aynen uyanır;
Çare çare diye orda burda dolanır.

Akşamın karanlığı zifiridir,
Acılarını gömmek ister bellidir;
Lakin gece saklasa da;
Gün ağarınca açığa çıkıverir.

Gel sen anlat derdini;
Nedir bu acın?
Nerden bilecek tok derdini açın.
Aynı derdi çekmeyenden kaçın.

Kahır düştü mü gönle;
Yaşayan bilir elbette;
Başkası hisseder bilinmezde;
Sabır: En iyi çare.

Hayatın sillesi dersin ya;
İşte onu bir yersin ya;
Tutunacak dalın yoksa,
Kendine biraz zor gelirsin ya.

Hiç ağlama, sızlama, of puf deme;
Sakın ha başvurma yanlış hekime.
Derdi veren dermanı da verir.
İstemesini bilirsen çare gelir.

21.05.2010