Acı Çekemiyorum Şiiri - Nazım Arslan

Seni düşünüyorum, heyecanlanıyorum
Heyecanlanıyorum, çünkü seni düşünüyorum
Karar veremiyorum bir türlü
Seni düşündüğüm için mi heyecanlanıyorum?
Yoksa heyecanlandığım için mi seni düşünüyorum?

Senin dışında hiçbir şey hızlı attırmıyor kalbimi
Heyecanlandırmıyor bedenimi Önceden korktuğum şeylere
Tepki vermiyorum artık
Gülüp geçiyorum
Canımı yakmaya çalışıyorlar, aldırmıyorum
Acı çekemiyorum ben artık Hissedemiyorum.
Kuyutu bir çıkmaz sokağa götürüyorlar beni
Bir darbe geliyor başıma, çöküyorum
Tekmeliyorlar
Dayak yiyorum; başım yarılmış, kollarım kanıyor
Kurtulmak için bir çaba sarf etmiyorum
Çünkü artık acı çekmiyorum.
Acı çekmeyi unuttum mu?
Ya da daha kötüsü, acı çekmeye alıştım mı?
Bilmiyorum.
Kalbim kanıyor, hissediyorum; ama dindiremiyorum
Senden ekmek kırıntısı kadar umut dileniyorum
Yatağıma uzanıp gözlerimi kapatıyorum
Düşünüyorum.
Ve sonunda gerçek bir tokat gibi çarpıyor yüzüme
Acı çekemiyorum, doğru
Ben, boşa umut çekiyorum.