Acı, bir avuç küldü
Kadının ellerinde.
Uzun bir süre baktı öylece.
Çöpe atmaya kıyamadı da
Sakladı onu en güvenli yere
Yüreğinin içine....
Acı, önce tozu dumana kattı
Sonra yüreği ele geçirip
İçine daldı.
Gelecek diğer acıları beklemeye başladı.
Ah! şu insanoğlu
Ne çok sever
Varı yoğu biriktirmeyi.
Oysa acı biriktirilmez ki
Toz halindeyken daha
Üfleyip sonsuzluğa savurmalı
Acı, zehirli bir elma gibi.
Yemeden çöpe atmalı...
Kayıt Tarihi : 5.2.2008 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve yazan güzel yüreğinizi saygılar
TÜM YORUMLAR (38)