Biliyorum konuşacak birşeyimiz kalmadı,
ama yinede yüreğimle konuşuyorum,
bu gün kızgınlıklarımı rafa kaldırdım,
bu gün mutlulukları yaşamak istiyorum,
ve hiç çalmayan telefonuma gidiyor ellerim,
hatıralarım ve anlamsızca sorunlarım,
sinsice srıtıyorlar bana,
kendime bir demet papatya aldım,
ama bakamadım kendi falıma,
gelseydin eğer..!
kendimi savaşların içinde bulmazdım,
ve güneş benimde üstüme doğardı.
paylaşırdım seninle belki,
yaralanan yüreğimi,
ve bende sana koşarak gelirdim.
hani seni sana bırakmak gibi birşey,
ama unutma..!
seninde savaşların olacak,
ve o savaşlarda anlayacaksın benim umutsuz özlemimi.
eğer gitmeseydin,gözümdeki yaşları sana saklardım
ve seni herzaman severdim,
şimdi diyorsunki bana ''kendine iyi bak.''
kendine iyi bak deme bana,ben zaten kendime kaldım.
umutlarımla yıkılmadım,
ve sana, gittiğin gün başladı özlemim,
yalnızlıklar içinde olmam değiştirmedi hiçbirşeyi,
ben sana yalnızdım,ve yalnız kalacaktım.
dilerim, allah acır yalnız ve acı bırakanlara...!
Müjdat ÇiftçiKayıt Tarihi : 7.12.2006 13:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)