Bırak karanlığıyla kaplasın üstümüzü gece
Bırak yükselsin sonsuz duvarlar önümüzde
Ne değişecek eller tutmasa da, gözler görmese de
Kalbimizde umut olmasa da zaman akacak zalimce
Denizin mavisini unutsak da
Nefes almasak da hiçbir şey değişmeyecek
Ve yağmurlar inadına ıslatacak bedenimizi,
Umutlar daha da kararacak ardı sıra,
Ökseleşmiş sevdalar bir bir tükenecek kalbimizde,
En ufak bir yara bile kanamadan edemeyecek,
Sen uçurumun kenarında umutsuzlukları bırakırken boşluğa,
Kanatlanıp yükselecekler göğe,
Ve yavaş yavaş kararırken ortalık
Acı bir yalnızlık başlayacak içimizde
Kayıt Tarihi : 8.9.2008 23:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!