Bir yaprağım eski,
Bu parkta,senin elden ele dolaştırdığın.
Ölü kuşlar mevsimi:Güz!
dallarda kırık aşkları gönlümün.
Bir bankın içine birikmiş duruyor
kokusu bir karanfilin
Kokluyorum,
sen kokuyorsun.
İğne ucu ayrılıklar dışında…Bilmiyorum,
Eskiden olduğu gibi pek konuşmuyoruz
karşılaştığımızda,
İki ayrı yöne giden iki ayrı kuğu gibi.
Bir gölgesi var ama ağırlığı yok anıların
yüreğimde.
Biliyorsun.
Dün bu parkın rüzgar almayan bir yerinde durdum,
Kuğular kaskatı ağır ve bomboştular.
Bir alev gibi yaladılar sanki yüzümü,kasıklarımı,
Ucu kanlı hançerleriyle sırıtan kuğular,
İçimde yalnızca acı bir şarkı bıraktılar,
senin için yazılmış bir şarkı…
Kayıt Tarihi : 15.10.2018 11:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!